Stary odnowiony wiersz

 

*

 

nie śpię

znów ciemne niebo patrzy

wychodzi na to że połowa gminy śni o mnie

na poszarzonych przez zbyt wcześnie przychodzący zmierzch

starych prześcieradłach

 

jestem pewna

że coraz mniej rozumiem

niektórzy twierdzą że Ziemia jest zupełnie płaska

za to dali by się pokroić na drobne kawałki

 

nie obchodzi mnie

czego oczekuje mąż ojciec sąsiad i ksiądz w kościele

na wzgórzu które z powodu setek halogenowych lamp

widać nocą z kosmosu         

 

możliwe że gwiazdy Ziemi oddają z nawiązką

jakby wiedziały że kiedyś i tak cała zapłonie

 

wstydzę się wychodzić z małym ognikiem

przed szereg

 

***

Znalazłam stary wiersz, trochę wyszlifowałam i tutaj daję, bo na FB niestety nie ma kto czytać. Mam kilka wiernych czytelniczek i czytelników jednak, ale można ich policzyć na palcach jednej ręki raczej. Ja wiem, że najbardziej podobają się rymowane głupotki, które można by nazwać fraszkami albo nie wiem czym. Czasem brzuch boli jak się czyta, bo nie stosowane są żadne zasady, ani logiczne ani gramatyczne, ani nawet te dotyczące tekstów poetyckich. Ale te ostanie można łamać. Ale też raczej nie od razu, tylko po wyrobieniu sobie renomy.